Faktoring, forfaiting, kup teraz, zapłać później… Form odraczania płatności dla przedsiębiorców pojawia się na rynku coraz więcej. Czym się różnią od siebie? Która będzie najlepsza dla Twojej spółki? W tym artykule przyjrzymy się formie skierowanej dla podmiotów gospodarczych, inwestujących na rynkach zagranicznych.
Spis treści:
- Co to jest forfaiting?
- Wpływ forfaitingu na płynność finansową
- Jakie są korzyści z forfaitingu dla eksporterów?
- Zastosowanie forfaitingu w praktyce
- Kluczowe różnice między forfaitingiem a faktoringiem
Co to jest forfaiting?
Forfaiting to instrument finansowy, który polega na zakupie terminowych wierzytelności eksportera (forfaitysty) przez bank lub wyspecjalizowane instytucje finansowe (forfaitera). Należność ustalona w umowie przyjmuje najczęściej formę weksla lub akredytywy z odroczonym terminem płatności.
Usługa forfaitingu spopularyzowana została w Stanach Zjednoczonych, a do Polski zawitała w latach 90. ubiegłego wieku. Korzystają z niej przedsiębiorstwa, które działają na rynku międzynarodowym i wystawiają faktury o dłuższym terminie płatności.
Jest formą średnio – lub długoterminowego finansowania (od kilku miesięcy do nawet 10 lat). Forfaiter bierze na siebie całe ryzyko transakcji, ponieważ w forfaingu zostało wyłączone prawo regresu w stosunku do forfaitysty. Dyskonto (lub inna forma opłaty) jest zatem wynagrodzeniem dla forfaitera m.in. za ryzyko związane z transakcję.
Spróbujmy ująć zatem w krótką definicję, czym jest forfaiting:
„Forfaiting to zakup przez bank lub instytucję finansową terminowych wierzytelności wyrażonych najczęściej w obcych walutach, które powstały w wyniku realizacji dostaw towarów lub usług. Transakcja przebiega według uzgodnionej stopy dyskonta, z wyłączeniem prawa regresu w stosunku do zbywcy.”
Wpływ forfaitingu na płynność finansową
Forfaiting dotyczy przede wszystkim wielomilionowych transakcji, zwieranych na rynku międzynarodowym. Jest to doskonałe narzędzie, które służy do optymalizacji płynności finansowej przedsiębiorstw zaangażowanych w handel poza granicami kraju.
Przedsiębiorstwo, które sprzedaje swoją należność, otrzymuje natychmiastową gotówkę, zamiast czekać na płatność od zagranicznego odbiorcy. W ten sposób poprawia bieżącą płynność finansową, co umożliwia lepsze zarządzanie kapitałem obrotowym. Pozyskane w ten sposób pieniądze można wykorzystać na bieżące potrzeby, takie jak nowe inwestycje, zakup surowców i materiałów, czy spłata zobowiązań.
Jakie są korzyści z forfaitingu dla eksporterów?
Forfaiting jest atrakcyjną formą finansowania dla przedsiębiorstw, które chcą poprawić płynność finansową i zabezpieczyć się przed ryzykiem niewypłacalności kontrahentów. Niesie za sobą szereg korzyści, poprawia konkurencyjność i ma pozytywny wpływ na wizerunek firmy.
Sprzedaż należności w ramach forfaitingu prowadzi do zmniejszenia aktywów w bilansie eksportera (wierzytelności handlowych), co może poprawić wskaźniki zadłużenia i płynności firmy. Szybka rotacja należności i lepsze wskaźniki finansowe zwiększają atrakcyjność firmy w oczach potencjalnych inwestorów, partnerów biznesowych i kredytodawców.
Zbywca wierzytelności, czyli forfaitysta udziela w ten sposób kredytu handlowego swoim kontrahentom, zwiększając tym samym swoją konkurencyjność i pozycję na rynku. Jednocześnie zabezpiecza się przed niewypłacalnością swoich partnerów biznesowych i ryzykiem kredytowym.
Kolejnym atutem jest ochrona przed ryzykiem walutowym, w przypadku, gdy umowa przewiduje denominację w stabilnej walucie. Niekorzystny kurs waluty przy spłacie zobowiązania ma duże znaczenie dla eksportera, który zawarł wielomilionową transakcję.
Forfaiting to forma finansowania, która może być też świetną alternatywą dla kredytów i pożyczek bankowych. Co więcej, nie wymaga angażowania aktywów w celu zabezpieczenia, ponieważ to należność jest zabezpieczeniem.
Należy też wspomnieć o tym, że wszystkie ryzyka związane z transakcją bierze na siebie (za określoną w umowie cenę, która jest najczęściej wyrażona w formie dyskonta) forfaiter. Klasyczny forfaiting zakłada bowiem brak prawa do regresu w stosunku do zbywcy wierzytelności.
Zastosowanie forfaitingu w praktyce
Forfaiting to transakcja, która występuje w handlu zagranicznym i może dojść do skutku, jeśli doszło do realizacji transakcji pierwotnej między importerem a eksporterem.
Przykład transakcji forfaitingowej
Firma eksportowa A z Polski sprzedała nowoczesny sprzęt komputerowy z oprogramowaniem o wartości 5 milionów EUR, firmie produkującej gry komputerowe B z Niemiec. Umowa przewiduje, że płatność za sprzęt zostanie zrealizowana w ciągu 180 dni od daty dostawy. A chce uniknąć ryzyka związanego z oczekiwaniem na płatność i niewypłacalnością importera, dlatego decyduje się na skorzystanie z forfaitingu. W ten sposób importer staje się dłużnikiem firmy forfaitingowej, a nie firmy eksportowej.
Etapy transakcji:
- A kontaktuje się z firmą forfaitingową ZXY w celu sprzedaży swoich należności wynikających z umowy z B.
- ZXY analizuje kredytową wiarygodność B oraz warunki umowy między A a B. Firma ocenia ryzyko i warunki transakcji.
- A i ZXY negocjują warunki sprzedaży należności. Ustalają, że ZXY zapłaci X 4,75 mln EUR (kwota pomniejszona o dyskonto i opłaty) za prawo do otrzymania płatności od Y za 180 dni.
- A i ZXY podpisują umowę forfaitingową, która precyzuje wszystkie warunki transakcji.
- A przekazuje ZXY odpowiednie dokumenty potwierdzające wierzytelność, takie jak faktury, weksle oraz kopie umowy sprzedaży.
- ZXY wypłaca A 4,75 mln EUR.
- ZXY przejmuje odpowiedzialność za monitorowanie płatności i windykację należności od B. A jest zwolniony z ryzyka niewypłacalności B.
- Po upływie 180 dni B płaci ZXY pełną kwotę 5 mln EUR. Jeśli wystąpią problemy z płatnością, ZXY podejmuje działania windykacyjne.
Korzyści dla A (forfaitysty):
- Poprawa płynności finansowej. Natychmiast otrzymuje 4,75 mln EUR, zamiast czekać 180 dni na płatność od firmy B.
- Ryzyko niewypłacalności firmy B przechodzi na ZXY.
- Zmniejszenie należności w bilansie poprawia wskaźniki finansowe A.
Korzyści dla ZXY (forfaitera):
- Zyski z dyskonta – ZXY zarabia na różnicy między kwotą zapłaconą A a pełną kwotą otrzymaną od B.
- Dodanie nowej wierzytelności do portfela inwestycji pomaga dywersyfikować ryzyko firmie finansującej.
Kluczowe różnice między forfaitingiem a faktoringiem
Faktoring dla firm podobnie jak forfaiting polega na wykupie terminowych wierzytelności przez instytucje finansowe, które zajmują się tego typu usługami. Jednak pomiędzy jedną i drugą formą są dość istotne różnice. Najważniejsze z nich to:
- Faktoring dotyczy faktur krajowych i zagranicznych. Z kolei forfaiting ma na celu zabezpieczenie transakcji międzynarodowych i interesów eksportera poprzez wyeliminowanie ryzyk związanych z transakcją (walutowe, kredytowe, polityczne).
- Forfaiting zakłada wypłatę całej kwoty należności. W przypadku faktoringu wystawca faktury otrzymuje na początek zazwyczaj 80-90% jej wartości, a resztę dopiero wtedy, gdy kontrahent ureguluje płatność.
- Umowa faktoringowa może obejmować więcej niż jedną wierzytelność. Forfaiting zawsze dotyczy wierzytelności z jednej transakcji.
- Forfaiting to usługa skierowana do dużych firm, które działają na rynkach międzynarodowych i zabezpieczają płatności wekslami, akredytywami czy gwarancjami, a ich transakcje opiewają na wiele milionów złotych. Z faktoringu mogą korzystać zarówno małe, jak i duże firmy.
- Klasyczny forfaiting nie zakłada regresu w stosunku do zbywcy. Z kolei częstą formą faktoringu jest tzw. faktoring niepełny z regresem.
Należy podkreślić, że jedno i drugie finansowanie pomaga rozwiązywać problemy związane z zatorami płatniczymi i finansowaniem przedsiębiorstwa. Firmy korzystając z tego typu usług, mają szansę poprawić swoją płynność finansową.
Twój biznes jest za mały, aby poprawić płynność z wykorzystaniem obydwóch form rozliczenia? A może wierzytelności kontrahentów nie stanowią głównego powodu problemów finansowych w Twojej organizacji. Sprawdź, jak pozytywnie na Twój budżet firmowy może wpłynąć odnawialna linia kredytowa FlexKapitał.
Kiedy wybrać forfaiting, a kiedy faktoring?
Wybór między forfaitingiem a faktoringiem zależy od kilku kluczowych czynników związanych z charakterem transakcji, potrzebami firmy oraz specyfiką ryzyka.
Forfaiting to idealne rozwiązanie dla długoterminowych transakcji eksportowych, często o dużej wartości, gdzie płatności są odroczone na kilka miesięcy, a nawet lat. Dotyczy dużych transakcji i projektów. Pozwala całkowicie wyeliminować ryzyko walutowe i ryzyko związane z niewypłacalnością kontrahenta.
W przypadku krótkoterminowych należności na niższe kwoty bardziej odpowiedni będzie faktoring. Jest to rozwiązania dla tych firm, które realizują wiele transakcji ze stałymi kontrahentami. Faktoring może bowiem obejmować wiele wierzytelności.
Co więcej, jeśli firma często spotyka się z opóźnieniami w płatnościach od klientów, faktoring może zapewnić stabilny przepływ gotówki.
